Numbers 15

Cyfarwyddiadau am aberthu

1Dyma'r Arglwydd yn dweud wrth Moses: 2“Dywed wrth bobl Israel, ‘Pan fyddwch wedi cyrraedd y wlad dw i'n ei rhoi i chi fyw ynddi, 3byddwch yn cyflwyno offrymau i'w llosgi fydd yn arogli'n hyfryd i'r Arglwydd (Gall fod yn offrwm i'w losgi'n llwyr neu'n offrwm i wneud addewid, neu i ofyn am fendith yr Arglwydd ar ôl cyflawni'r addewid, neu'n offrwm sy'n cael ei roi'n wirfoddol, neu yn un o'r Gwyliau penodol). 4Rhaid i'r person sy'n cyflwyno'r offrwm gyflwyno offrwm o rawn gydag e. Gyda pob oen sy'n cael ei aberthu a'i losgi'n offrwm rhaid cyflwyno cilogram o'r blawd gwenith gorau wedi ei gymysgu gyda litr o olew olewydd. A hefyd litr o win yn offrwm o ddiod. 6Gyda pob hwrdd rhaid i'r offrwm o rawn fod yn ddau gilogram o'r blawd gwenith gorau wedi ei gymysgu gyda litr a chwarter o olew olewydd. 7Hefyd litr a chwarter o win yn offrwm o ddiod. Bydd yn arogli'n hyfryd i'r Arglwydd. 8A gyda pob tarw ifanc sy'n cael ei gyflwyno'n offrwm i'w losgi'n llwyr (neu'n offrwm i gydnabod daioni'r Arglwydd ar ôl cyflawni addewid, neu'n offrwm arall i ofyn am fendith yr Arglwydd), 9rhaid i'r offrwm o rawn fod yn dri cilogram o'r blawd gwenith gorau wedi ei gymysgu gyda dwy litr o olew olewydd. 10A hefyd dwy litr o win yn offrwm o ddiod gyda'r offrwm sydd i'w losgi. Bydd yn arogli'n hyfryd i'r Arglwydd. 11Dyna sydd i'w gyflwyno gyda pob tarw ifanc, hwrdd, oen neu fwch gafr. 12Rhaid gwneud hyn gyda pob anifail sy'n cael ei baratoi.

13“‘Dyma mae unrhyw un o bobl Israel sy'n cyflwyno offrwm i'w losgi i'r Arglwydd i fod i'w wneud. 14Ac mae'r mewnfudwyr sy'n byw yn eich plith chi – nawr neu yn y dyfodol – i wneud yr un fath wrth gyflwyno offrwm i'w losgi sy'n arogli'n hyfryd i'r Arglwydd. 15Mae'r un rheol i bawb – chi sy'n Israeliaid, a'r mewnfudwyr sy'n byw gyda chi. A fydd y rheol yma byth yn newid. 16Mae'r rheol a'r drefn yr un fath i bawb – chi sy'n Israeliaid, a'r mewnfudwyr sy'n byw yn eich plith chi.’”

17Yna dyma'r Arglwydd yn dweud wrth Moses: 18“Dywed wrth bobl Israel, ‘Pan fyddwch wedi cyrraedd y wlad dw i'n ei rhoi i chi fyw ynddi, 19ac yn bwyta'r cnydau sy'n tyfu yno, rhaid i chi ddod a chyflwyno peth ohono yn offrwm i'r Arglwydd: 20Torth wedi ei gwneud o'r toes cyntaf yn cael ei chyflwyno fel yr offrwm o'r grawn cyntaf ddaeth o'r llawr dyrnu. 21Rhaid i chi bob amser gyflwyno'r toes cyntaf yn offrwm i'r Arglwydd.’”

22“Dyma sydd i ddigwydd os ydy'r gymuned gyfan yn gwneud camgymeriad, a ddim yn cadw'r rheolau mae'r Arglwydd wedi eu rhoi i Moses – 23beth bynnag mae'r Arglwydd wedi ei ddweud drwy Moses hyd yn hyn, neu yn y dyfodol – 24unrhyw gamgymeriad dydy'r gymuned ddim yn ymwybodol ei bod wedi ei wneud: Mae'r bobl gyda'i gilydd i baratoi tarw ifanc yn offrwm i'w losgi'n llwyr – un fydd yn arogli'n hyfryd i'r Arglwydd. Mae i'w gyflwyno gyda'r offrymau o rawn a diod sydd i fynd gydag e. A hefyd bwch gafr yn offrwm puro. 25Mae'r offeiriad i wneud pethau'n iawn rhwng pobl Israel â Duw. Bydd Duw yn maddau iddyn nhw, am mai camgymeriad oedd, ac am eu bod nhw wedi dod a chyflwyno offrwm i'w losgi ac offrwm puro iddo. 26Bydd y gymuned gyfan, pobl Israel a'r mewnfudwyr sy'n byw gyda nhw, yn cael maddeuant. Roedden nhw i gyd yn gyfrifol am y camgymeriad.

27“A dyma sydd i ddigwydd os ydy unigolyn yn pechu'n ddamweiniol ^a: Mae'r person hwnnw i ddod â gafr blwydd oed yn offrwm puro. 28Yna mae'r offeiriad i wneud pethau'n iawn rhwng y person wnaeth y camgymeriad a Duw. A bydd yr Arglwydd yn maddau'r camgymeriad iddo. 29Mae'r un rheol i bawb pan maen nhw'n gwneud camgymeriad – i chi sy'n Israeliaid, a'r mewnfudwyr sy'n byw gyda chi.

30“Ond pan mae rhywun yn tynnu'n groes yn fwriadol, ac yn enllibio'r Arglwydd, rhaid i'r person hwnnw gael ei dorri allan o'r gymdeithas – sdim ots os ydy e'n un o bobl Israel neu'n rhywun o'r tu allan. 31Mae i gael ei daflu allan o'r gymdeithas, am ddirmygu beth ddwedodd yr Arglwydd a gwrthod gwneud beth wnaeth e orchymyn. Arno fe'i hun mae'r bai.”

Y dyn wnaeth dorri'r Saboth

32Pan oedd pobl Israel yn yr anialwch, roedd dyn wedi cael ei ddal yn casglu coed tân ar y Saboth. 33Dyma'r rhai wnaeth ei ddal yn mynd â'r dyn o flaen Moses ac Aaron a gweddill y bobl. 34A dyma nhw'n ei gadw'n y ddalfa nes bydden nhw'n gwybod beth i'w wneud gydag e. 35A dyma'r Arglwydd yn dweud wrth Moses, “Rhaid rhoi'r gosb eithaf iddo. Mae'r bobl i fynd ag e tu allan i'r gwersyll a'i ladd drwy daflu cerrig ato.” 36Felly dyma'r bobl yn gwneud hynny, a'i ladd gyda cherrig, yn union fel roedd yr Arglwydd wedi dweud wrth Moses.

Taselau

37Dyma'r Arglwydd yn dweud wrth Moses: 38“Dywed wrth bobl Israel eu bod bob amser i wneud taselau ar ymylon eu dillad, a rhwymo pob tasel gydag edau las. 39Bydd y taselau yn eich atgoffa chi o orchmynion yr Arglwydd, a'ch bod i ufuddhau iddyn nhw, yn lle gwneud fel dych chi'ch hunain eisiau, a mynd eich ffordd eich hunain. 40Byddwch yn cofio gwneud beth dw i'n ddweud, ac yn cysegru eich hunain i'ch Duw. 41Fi ydy'r Arglwydd eich Duw chi. Fi wnaeth eich achub chi o'r Aifft, i mi fod yn Dduw i chi. Ie, fi ydy'r Arglwydd eich Duw chi.”